تعریف عطر:
عطر ماده‌ای خوشبوست که برای خوشبوسازی بدن یا محیط از آن استفاده میشود. عطر از مواد طبیعی یا از ترکیب اسانس‌ها، تثبیت کننده‌ها و حلال‌ها و ترکیبات معطر تشکیل میشود. مواد اولیه معطر سازنده عطر از طریق استخراج از منابع گیاهی، حیوانی یا از روش‌های تولید مصنوعی مواد شیمیایی تهیه می‌گردند.
تفاوت عطرها:
محصولاتی که به عنوان انواع عطر شناخته می‌شوند تنها در میزان غِلظت عصاره‌های روغنی معطر در حلال آن، که می‌تواند شامل اتانول یا ترکیبی از آب و اتانول باشد متفاوت هستند. شدت و ماندگاری عطر بر اساس غلظت، شدت و طول عمر ترکیبات معطر (اسانس طبیعی / روغن عطر) مورد استفاده در آن می‌باشد: هر قدر درصد ترکیبات معطر افزایش می‌یابد، شدت و ماندگاری آن نیز زیادتر میشود. معیارهایی که برای توصیف غِلظت تقریبی یک عطر با استفاده از درصد یا حجم روغن معطر در آن، مورد استفاده قرار گیرد معمولاً مبهم و غیر دقیق می‌باشند.
تعاریف:
پودر عطر شامل ۳۱٪ اسانس عطری در پودر تالک آرایشی بدون وجود الکل می‌باشد. عصاره عطر یا perfume با غلظتی بین ۱۵–۴۰٪ از مواد معطر غلیظ‌ترین، خالصترین، ماندگارترین و در عین حال گرانترین نوع عطر است. اسپریت دو پرفیوم یا ESdP شامل ۱۵–۳۰٪ مواد معطره، یک ترکیب که به ندرت بین عصاره عطر و ادوپرفیوم استفاده میشود. ادو پرفیوم یا EdP با غلظتی در حدود ۱۰–۲۰٪ رایج‌ترین نوع عطر است که ماندگاری مناسبی دارد و به گرانی عطر هم نیست. این نوع عطر را با عبارت (millésime) نیز نشان می‌دهند. ادو تویلت یا EdT در حدود ۴–۱۲٪ غلظت داشته و بوی ملایمی دارد که ماندگاری زیادی هم ندارد و برای تمدید بوی آن باید چندین بار در طول روز از آن استفاده شود. ادوکلن یا EdC، با غلظتی در حدود ۳–۸٪ از مواد معطر قابل ذکر است که عبارت Original Eau de Cologne یک نام تجاری ثبت شده است. پرفیوم میست با غلظت ۳–۸٪ مواد معطره در حلال غیر الکلی. اسپلش و افترشیو (EdS) با ۱–۳٪ غلظت مواد معطره. در تمام این محصولات اتانول یا ترکیب آب و اتانول به عنوان حلال مواد معطر به کار می‌رود. روغن‌های معطر می‌توانند در روغن‌های بی‌بوی دیگری نظیر روغن نارگیل تصفیه شده یا در موم‌های مایعی نظیر روغن جوجوبا (Jojoba oil) حل شوند. در انواع نامرغوب، عطرها در حلال‌های فراری چون اِتر نیز حل میشود.
محل های مناسب برای پاشیدن عطر:
عطر های خالص بطور عُرفی بر روی نقاطی از بدن که نبض دارند پاشیده می‌شوند. نقاطی مانند پشت گوش‌ها، پشت گردن، سمت داخلی مچ، آرنج و زانوها از آن جمله‌اند تا گرمای این نقاط عطر را گرم کرده و رایحه آنرا بطور مداوم پخش کند. در صنعت عطر جدید، استفاده از عطرهایی با غلظت‌های متفاوت با توجه به زمان استفاده از آنها در طول روز پیشنهاد میشود: محصولاتی با شدت پخش بوی ملایم مانند روغن حمام، شامپو بدن و لوسیون بدن برای صبح؛ ادو تولت برای بعدازظهر و عطرهایی که به نبض‌ها پاشیده می‌شوند برای غروب پیشنهاد می‌گردند.
مدت ماندگاری:
ادکلنها بسرعت متصاعد شده و تا دو ساعت پخش بو دارند. ادوتویلتها از دو تا چهار ساعت بویشان پخش میشود، در صورتی که عطرها تا شش ساعت نیز می‌توانند پخش بو داشته باشند. عوامل مختلفی می‌توانند بر چگونگی تأثیر عظرها بر بدن استفاده کننده و در نهایت بوی رایحه عطر مؤثر واقع شوند. از رژیم غذایی به عنوان یکی از این عوامل می‌توان نام برد، به طوریکه مصرف غذاهای تند و چرب شدت رایحه عطرها را افزایش می‌دهد. مصرف داروها نیز می‌تواند خصوصیات عطر را تحت تأثیر قرار دهد. خشکیِ نِسبی پوست استفاده کننده نیز مهم است، عطرها بر روی پوست‌های چرب مدت بیشتری نسبت به پوست‌های خشک پخش بو دارند.